Bij de voorbereidingen voor de eerste OPEN BOSHUT werd ik geholpen door Mien en Elly (voormalige verzorgsters van Sonja Prins) die samen met mij bospaadjes hebben geveegd , zoals ze dat ook deden toen Sonja er nog woonde.
Ook het zogenaamde “badpaadje” is in ere hersteld. Dat was het paadje door het bos dat buurman Janus destijds voor Sonja vrij maakte van natte en gladde bladeren om haar , op de tast en met een opgerold handdoekje onder haar arm, veilig naar het bad van hem en zijn vrouw Erica te kunnen laten lopen. Sonja kon namelijk destijds al bijna niets meer zien en horen en kon ook niet meer zelfstandig in en uit haar eigen, zeer verouderde, bad komen. Mijn man Eric en ik hebben samen de plaquette, die is gemaakt ter ere van Sonja en uit dankbaarheid voor haar nalatenschap, aan de voorkant bij het hek van de Boshut geplaatst.
Tijdens de eerste OPEN BOSHUT zijn er ongeveer 75 bezoekers geweest die met zeer veel belangstelling en bewondering ondergingen wat er te zien en te beleven was en zelf ook op onderzoek uitgingen.
De onthulling van de plaquette met gegevens en dichtregels van Sonja Prins ter ere van haar honderste geboortejaar, werd om 12 uur feestelijk onthuld door John Geerts, ambassadeur van de Rabobank de Zuidelijke Baronie uit Baarle Nassau.
Tsjoes Bruwiere zorgde voor betoverende fluitimprovisaties. Pien Storm van Leeuwen las een brief voor die zij ooit van Sonja kreeg. Ook droeg zij voor uit het bundeltje De vier seizoenen van Sonja Prins. Hierin staan een aantal van de vele gedichten die Sonja in haar Boshut schreef . Pien kreeg een gesigneerd exemplaar van dit boekje van Sonja in 2008, als dank voor hun goede samenwerking tijdens het Poosplaatsenproject in Castelré.
Van theatermaakster Kaat Haest waren een radiodocumentaire over de Boshut (2009) en een geluidswerk (2012) met de stem van Sonja te beluisteren in een slaapkamertje en bij het veldbed.
WEBLOG 
20 mei vroeg op pad vanuit de Achterhoek naar Brabant, opweg naar de boshut van Sonja Prins.
Ben er wat onzeker over, olifanten en porselein je weet wel, kunstenaars en dat ietsje te grote …….ach allemaal vooroordelen,maar toch wat is er nog van en in haar geest , want dat hoop en wil ik zo graag ‘ontmoeten’.
Ontroerd keer ik huiswaarts,mijn gevoelsmatige verbondenheid met de boshut van Sonja Prins (en met haar) is niet verstoord geraakt,het leeft en ademt ,troost en inspireert.
Knap gedaan Anne en alle anderen, een speciale vermelding voor de hovenier ( je zoon)
De mooie muziek in het bos klinkt nog na in mijn oren.
Frosja de Bruin.
Bezoek aan de boshut. Eerste indruk: wat is dit in hemelsnaam? Dan gaan nadenken en beseffen dat het meer is dan een simpel onderkomen. Het gaat om overleven in en met de natuur, terug naar de basis. Luxe dingen, we vinden het vaak zo vanzelfsprekend, we hebben het nog niet zo slecht. Daar zouden we allemaal af en toe eens bij stil moeten staan, een stukje ‘boshut’ creëren voor jezelf. En niet te gauw klagen als het eens een beetje tegenzit.
Margot van den Broeck.
De boshut van Sonja Prins herinner ik me vanuit de tijd dat ze er nog woonde.
In mijn herinnering is het er donker, klein en vol. Stapels hoog rijzen boeken tot aan het dak, lijken het dak te schragen. Ergens had ik het idee dat als Sonja en haar boeken daar niet meer zouden zijn, het dak het wellicht zou begeven.
Niets is minder waar. Anne Pillen heeft een nieuwe dimensie geschapen in de boshut. Ruimte en licht hebben hun intrede gedaan. Toch is ook Sonja nog overal aanwezig, niet alleen in het mooie drie-dimensionale portret dat Tsjoes Bruwiere van haar maakte, maar ook in het behang op de muren. Anne Pillen beplakte de muren met bladstructuren die Sonja na aan het hart lagen.
De rust, sfeer en verwevenheid met de natuur die Sonja hier zocht, zijn voelbaar gebleven.
Af en toe las ik van Sonja gedichten voor, die ze in de boshut had geschreven.
Bezoekers luisterden aandachtig.
Een mooie middag met mooie ontmoetingen.
Pien Storm van Leeuwen
Wat is kunst? Wat is werk? In en rondom de boshut van Sonja Prins re/creëert Anne Pillen. Tegelijkertijd krijgen anderen de ruimte hetzelfde te doen. Ik stond er bij, luisterde en zag een broedplaats voor levenskunstenaars. Dat geeft de burger moed.